Fortuna życia

Koślawym kołem fortuna się toczy
Jednemu odda wszystko
Od drugiego trochę zboczy
Nic nie otrzyma biedaczysko

Pieniądze szczęścia dać wszak że nie mogą
Uboga szata nie oznacza nędzy
Szalone życie napawa nas trwogą
Szczęśliwy ten kto nie ma pieniędzy

Biedny, bogaty umrzeć przyjdzie obu
Nie ma podziału tam w szyciu doczesnym
Pieniędzy przeto nie weźmie do grobu
Ten co bogaczem był wiecznym

Dramat, komedia razem się w życiu wiążą
Uśmiech przemienia się w szlochanie
Nie trudno zasnąć gdy powieki ciążą
Życie się skończy nic nie pozostanie

Szczęście to będzie pozostać w pamięci
Tych którzy niegdyś bliscy byli Tobie
Niech miłych wspomnień czas nie zmąci
Nawet gdy będziesz spoczywał już w grobie

Kwiat na mogile położy i westchnie cichutko
Przyjaciel bliski szczerze ci oddany
Światełko zapali pamięcią powróci na krótko
W czas żywych czas nie zapomniany

Anna Maria Łabno