Styl życia
Herbata czarna niejedno ma imię. Najsłynniejsze odmiany i ich historia
Czarna herbata to zdecydowanie najpopularniejsza z gatunków herbat na świecie. Pochodząca z dzisiejszych Chin, znana od tysiącleci, obecna jest na domowych stołach na każdym kontynencie. Intensywnie ciemny, aromatyczny napar otrzymywany jest z ususzonych, sfermentowanych liści kamelii chińskiej – krzewu, z którego przygotowywane są wszystkie rodzaje herbat. Jakie są odmiany herbaty czarnej, czym się od siebie różnią i dlaczego warto ją pić?
Według podań chińskich herbata czarna jest tak naprawdę…czerwoną. Chińczycy nazwy herbaty przypisują bowiem w oparciu o kolor naparu. Europejczycy z kolei w nazewnictwie sugerują się kolorem suszu. Jako czarną znamy ją dzięki Anglikom, którzy w XVIII wieku przywieźli ją na kontynent europejski z Chin. Podczas transportu, ładunek z liśćmi zielonej herbaty został zalany wodą i sfermentował. Pomimo tego, liście postanowiono wysuszyć i sprzedawać jako nowy gatunek herbaty, aby uniknąć wyrzucenia całego zbioru. Tak właśnie powstała wyjątkowa herbata, którą pokochali mieszkańcy Zjednoczonego Królestwa, a wkrótce potem cały świat. Doczekała się nawet podstawowych odmian: Ceylon, Darjeeling, Assam, Yunnan oraz Earl Grey.
Dlaczego herbata czarna jest tak popularna? Na pewno ze względu na mocny, pobudzający smak i wyjątkowe właściwości tej czarnej esencji. Napar zawiera ważne dla naszego organizmu polifenole, chroniące komórki przed wolnymi rodnikami oraz zmniejszające ryzyko chorób układu krwionośnego. Teina, zawarta w liściach, odpowiada za energię i lepszą koncentrację. Powstała nawet mieszanka, nawiązująca do porannego pobudzenia o nazwie…
English Breakfast – śniadaniowy klasyk z Wysp
Najbardziej znana herbata „angielska śniadaniowa” nie nazywa się tak przypadkowo. Pod koniec XIX wieku pewien szkocki mistrz herbaty dostrzegł potrzebę picia mocniejszego porannego naparu z czarnej herbaty, aby dopełnić bogate w białko klasyczne angielskie śniadanie. Tradycyjna herbata English Breakfast jest mieszanką dwóch rodzajów herbat: Ceylon, pochodzącej ze Sri Lanki i indyjskiej Assam (np. w English Tea Shop susz składa się z 60% Ceylon i 40% Assam). Wyrazistość i intensywność smaku tej odmiany zapewnią silne orzeźwienie i pobudzenie. Dlatego filiżanka naparu z czarnej herbaty jest polecana do śniadania, jako duża dawka energii o poranku.
Earl Grey – z wyrazistą nutą bergamotki
Odmiana ta gości w kuchennych szafkach praktycznie w każdym polskim domu. Earl Grey to cejlońska czarna herbata, nasączona olejem cytrusowym z pomarańczy bergamotki. Stąd Earl Grey zawdzięcza inny, ciekawy aromat: bergamotka smakuje jak połączenie kwaśnej cytryny, słodkiej pomarańczy, wyrazistej limonki i gorzkiego grejpfruta jednocześnie. Skąd taka mieszanka? Chińscy mistrzowie herbaty eksperymentowali z łączeniami smaków, aby uzyskać bardziej egzotyczny bukiet w herbacie. Do Europy – a ściślej Zjednoczonego Królestwa – ten rodzaj herbaty dotarł jako prezent dla Charlesa Grey’a, hrabiego i premiera urzędującego w XIX wieku. Od jego nazwiska wzięła się dosłowna nazwa bergamotkowej herbaty: „hrabia Grey”. Bogactwo tak różnorodnych smaków z pewnością zadowala podniebienia nawet najbardziej wyszukanego smakosza, z tej przyczyny Earl Grey cieszy się niesłabnącą popularnością.
Ceylon Black Tea – podstawa ze Sri Lanki
Warto przybliżyć przywoływaną wcześniej podstawową odmianę czarnej herbaty – cejlońską. Oryginalnie dostała się na dzisiejszą Sri Lankę w XIX wieku z Chin. Nazwa ceylon pochodzi od wyspy, na której leży Sri Lanka – Cejlon. Herbata Ceylon jest bazą większości mieszanek, mających zawierać w składzie czarną herbatę. Za jej wyjątkowość i wysoką jakość odpowiada między innymi wilgotny, idealny do uprawy klimat – plantacje krzewów kamelii są rozproszone na całej wyspie i można zbierać przez okrągły rok. Sama herbata cejlońska posiada także swoje odmiany, charakteryzujące się nieco innymi walorami smakowymi oraz intensywnością naparu. Filiżanka klasycznego suszu Ceylon jest mocna i wyrazista w smaku, przez co pasuje nie tylko do śniadania, ale też podwieczorku czy – podawana z mlekiem – do kolacji.
Darjeeling – najlepsza jakość z Indii
Za odmianę Darjeeling uznaje się tylko tę herbatę, która jest uprawiana w indyjskiej prowincji Darjeeling. Przepisy tego kraju dokładnie określają, herbatę z których certyfikowanych ogrodów herbacianych można uznać za Darjeeling. Historia uprawy tego rodzaju herbaty jest podobna do początków innych odmian: sadzonki kamelii chińskiej zostały przywiezione do Indii w połowie XIX wieku. Darjeeling charakteryzuje się mniejszymi listkami i delikatniejszym smakiem. Co ciekawe, choć uznawana jest za czarną herbatę, jej kolor znacząco odbiega od ciemnej barwy – jest jaśniejsza, przybiera kolor miedziany, a z wcześniejszych zbiorów może być nawet pomylona z herbatą zieloną. Odmiana Darjeeling uznawana jest za najszlachetniejszą i ekskluzywną: nie tylko przez jej dość wysoką cenę i jeden region uprawy, ale też delikatniejszy kwiatowo-winny aromat.
Odmian herbaty czarnej może być naprawdę wiele. Zależnie od ilości upraw, każdy z krzewów może mieć nieco inny aromat i różną intensywność. Szczególną popularnością cieszą się także herbaty czarne z dodatkami, na przykład owocami, aromatycznymi przyprawami lub wydania świąteczne.
– Niezwykle ważna jest jakość herbaty, na którą wpływa nie tylko sposób uprawy, ale także ręczne zbieranie listków i odpowiedni czas suszenia oraz fermentacji. Pozwala to wyselekcjonowanie najlepszych zbiorów, tak aby zapewnić przyszłemu odbiory herbaty doskonałe doznania smakowe. Warto także zwrócić uwagę na organiczne pochodzenie herbaty. Na rynku dostępne są różne odmiany czarnych herbat wraz z korzennymi, świątecznymi dodatkami lub lekkimi, owocowymi nutami dla szukających czegoś innego niż klasyka.
Każdy gatunek herbaty czarnej ma swoją interesującą historię. Uprawiana głównie w krajach Azji, ale też Afryki, dostarczana jest do każdego zakątku świata. Dzięki wyjątkowym walorom smakowym i szerokiej dostępności jest obecna w niemal każdym domu, a właściwości prozdrowotne przemawiają za tym, aby pić ją regularnie. Pamiętajmy o odpowiednim parzeniu: liście czarnej herbaty zalewamy wodą w temperaturze 100oC. Taki sposób pozwala na wydobycie wszystkiego, co najlepsze z suszu czarnej herbaty.
Źródło: informacja prasowa
ZOBACZ TAKŻE