Dzieciństwo spędziła w Sybinie w Rumunii. Jej matka była Rumunką. Jako siedmioletnie dziecko uczyła się w Bukareszcie gry na skrzypcach. Do Polski przybyła w 1947 roku.

Do trzynastego roku życia nie znała języka polskiego, choć mówiła już po rumuńsku, niemiecku i francusku. Podjęła pracę jako maszynistka we wrocławskim Ossolineum. Marzyła o dziennikarstwie.

Jako piosenkarka debiutowała w połowie lat 50. XX wieku we wrocławskim kabarecie Kaczka. Ukończyła Studium Teatralne w Kielcach, następnie występowała w Teatrze Ziemi Łódzkiej i Teatrze Objazdowym w Lublinie, śpiewała z zespołem jazzu, współpracowała z krakowskim klubem “Pod Jaszczurami” i kabaretem “Kundel”.

Pseudonim Joanna Rawik przyjęła pod wpływem lektury Łuku triumfalnego Ericha Marii Remarque’a. Zdobyła znaczną popularność pod koniec lat 60. XX wieku, śpiewając niskim, charakterystycznym głosem. Koncertowała w kraju i za granicą m.in. w Czechosłowacji, na Węgrzech, w Jugosławii, Filandii i we Francji.

Nagrywała płyty i audycje radiowe, występowała w programie Podwieczorek przy mikrofonie, w filmach i serialach telewizyjnych. Była też wykładowcą historii piosenki francuskiej w Szkole Wyższej im. Pawła Włodkowica w Płocku.

Źródło: www.brawosenior.pl