Choruje na nią 3 miliony Polaków. Dodatkowy milion w ogóle nie jest świadomy swojej choroby, z kolei aż 5 milionów ma stan przedcukrzycowy. W sumie więc prawie 9 milionów Polaków dotkniętych jest mniej lub bardziej tą chorobą. Mimo, że nie przenoszą jej wirusy, nie jest zakaźna, to jednak cierpi na nią aż 463 milionów osób dorosłych na świecie! O czym mowa? O cukrzycy – jednej z najbardziej podstępnych chorób cywilizacyjnych. Dr. Sławomir Kozanecki, diabetolog Centrów Medycznych Medyceusz, wyjaśnia, jakie są pierwsze objawy, po których warto wykonać badania w kierunku cukrzycy.
Kto jest narażony na cukrzycę?

– Każdy człowiek może być zagrożony rozwojem cukrzycy, niezależnie od jej typu – mówi dr Sławomir Kozanecki. – Nierzadko zdarza się że wykrycie cukrzycy jest najzupełniej przypadkowe, a pacjent o diagnozie dowiaduje się od lekarza po wynikach, na przykład badań okresowych, a sam nie odczuwa żadnych dolegliwości.

Narażeni są na nią jednak przede wszystkim pacjenci z:

• nadwagą i otyłością,
• chorobą układu sercowo naczyniowego,
• małą aktywnością fizyczną,
• nadciśnieniem tętniczym,
• dyslipidemią,
• cukrzycą występująca w rodzinie,
• stwierdzonym stanem przedcukrzycowym,
• kobiety z zespołem policystycznych jajników, przebytą cukrzycą ciążową, lub u kobiet które urodziły dziecko o masie powyżej 4kg,
• grup etnicznych z wyższym ryzykiem cukrzycy.

10 najczęstszych objawów cukrzycy
– Cukrzyca może manifestować się szerokim spektrum objawów – mówi dr. Sławomir Kozanecki. – Od związanych ze znacznie podwyższonymi wartościami glikemii czyli stężenia cukru we krwi, co nazywamy hiperglikemią, po objawy wskazujące na obniżenie wartości glikemii co nazywamy z kolei hipoglikemią. Co gorsza, cukrzycę wykrywa się ze względu na objawy związane już z jej powikłaniami.

Najczęstszymi objawami cukrzycy są:

• Wzmożone pragnienie (polidypsja) – opisywane przez pacjentów najczęściej jako wysychanie błony śluzowej jamy ustnej,
• Zwiększona ilość oddawanego moczu (poliuria), zwiększona częstość oddawania moczu (pollakisuria), oddawanie moczu w nocy (nykturia),
• Niezamierzony spadek masy ciała,
• Zmęczenie, senność, osłabienie – będące wynikiem podwyższonego poziomu glukozy, odwodnienia, bardzo charakterystyczna jest występowanie napadów senności po posiłkach,
• Świąd narządów płciowych, zapalenie żołędzi i napletka, nawracające infekcje dróg rodnych i dróg moczowych,
• Dusznica bolesna,
• Chromanie przestankowe,
• Zapalenie błony śluzowa dziąseł,
• Nawracające infekcje skóry,
• Owrzodzenie stopy,
• Zgorzel stopy.

Na co zwrócić szczególną uwagę?

Pierwsze dwa z podanych wyżej objawów wynikają z podniesienia poziomu glikemii we krwi, obecnością glukozy w moczu i koniecznością „rozcieńczenia zagęszczonego”, co zmusza do częstszych wizyt w toalecie.
Objawem alarmowym wskazującym na możliwość wystąpienia cukrzycy lub innych chorób (przewodu pokarmowego, tarczycy czy nowotworowych) jest niezaplanowany i niezamierzony spadek masy ciała, nie związany ani z większą aktywnością fizyczną, ani wprowadzeniem diety.
– Objawy cukrzycy związane z hipoglikemią odczuwane są również przez chorych jako nagle występujące „napady” osłabienia, „wilczego” głodu z towarzyszącym niepokojem, kołataniem serca, drżeniem kończyn oraz zlewnymi, zimnymi potami – mówi dr Sławomir Kozanecki. – U osób, które nie leczą cukrzycy są spowodowane najczęściej nieregularnymi posiłkami, nieprawidłowym ich składem obfitującym w węglowodany proste lub ze wzrostem aktywności fizycznej. Za napady „wilczego głodu” odpowiada opóźnione i przedłużone wydzielanie insuliny przez komórki B trzustki.

U jakich specjalistów wykryjesz cukrzycę?
Niestety, istnieje cały szereg objawów, które mogą wskazywać na cukrzycę, ale jednak rzadko kiedy bywają z nią bezpośrednio kojarzone. Bardzo często jest więc rozpoznawana w trakcie diagnostyki zupełnie innych chorób i dolegliwości zgłaszanych lekarzom różnych specjalizacji. Oto kilka przykładów objawów zgłaszanych do:

• Dermatologów: ropne i grzybicze zapalenie skóry, świąd, egzema,
• Kardiologów: choroba wieńcowa, zawał serca, niewydolność serca,
• Neurologów: zaburzenia czucia, zawroty głowy, miażdżyca tętnic szyjnych i mózgowych, udar,
• Ginekologów: nawracające infekcje dróg rodnych, zaburzenia miesiączkowania, podwyższone wartości glikemii w ciąży,
• Okulistów: nawracające zapalenia aparatu ochronnego oka, wczesne występowania zaćmy lub jaskry, retinopatia, zakrzep żyły środkowej siatkówki,
• Ortopedów: zaburzenia ruchomości stawów, zaburzenia bólowe stawów, zespół cieśni nadgarstka,
• Hepatologów: niealkoholowa stłuszczeniowa choroba wątroby,
• Laryngologów: chrypka, zawroty głowy, szumy uszne,
• Endokrynologów: otyłość, choroba Cushinga, akromegalia, nadczynność tarczycy, PCOS,
• Chirurgów i chirurgów naczyniowych: trudno gojące się rany, bóle brzucha, miażdżyca tętnic obwodowych,
• Dentystów: zapalenie błony śluzowej dziąseł, paradontoza.

Jakie są kryteria rozpoznania cukrzycy

Rozpoznanie cukrzycy określa się na podstawie glikemii czyli poziomu stężenia cukru we krwi. I tak o cukrzycy świadczyć może:

• Poziom glikemii z osocza krwi żylnej na czczo powyżej 126 mg/dl – taki wynik musi wyjść w dwóch badaniach wykonywanych w dwóch różnych dniach.
• Poziom glikemii przygodnej czyli oznaczonej w dowolnej porze doby u osoby z objawami klinicznymi cukrzycy powyżej 200 mg/dl.
• Poziom glikemii wyższy od 200 mg/dl w drugiej godzinie doustnego testu obciążenia glukozą.
  WAŻNE! Do rozpoznania cukrzycy nie stosuje się oznaczeń poziomu glukozy z krwi włośniczkowej – czyli pomiarów z glukometru, jak również na tą chwilę w Polsce poziomu hemoglobiny glikowanej (HbA1c).
  Jak często badać się w kierunku cukrzycy?
• Według zaleceń Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego badanie w kierunku cukrzycy należy przeprowadzić co 3 lata u każdego dorosłego po 45. roku życia. Jeśli jednak jesteśmy w grupie ryzyka, należy je wykonać przynajmniej raz w roku.

źródło: informacja prasowa